In mijn vorige column van citeerde ik een Volkskrantartikel van Maarten Keulemans, waarin hij stelt dat de kans om aan covid-19 te overlijden voor jonge mensen onder de 40 jaar tweeëneenhalf keer zo klein is als de kans op een dodelijke trombose na vaccinatie met AstraZenica (Volkskrant van 8 april 2021). Dat mag wel waar zijn, maar toch maakt Keulemans, vermoedelijk opzettelijk, een enorme blunder. Hij vergelijkt de algehele sterfkans aan covid-19 met de sterfkans aan slechts één bijwerking van AstraZenica, terwijl er veel meer gevaarlijke bijwerkingen bekend zijn. Dat weet Keulemans natuurlijk ook wel, maar omdat het zijn missie is om ‘vaccinatie’ hoe dan ook te promoten, laat hij dat onloochenbare feit liever buiten beschouwing.
Bij Lareb, het instituut dat in Nederland bijwerkingen van geneesmiddelen bijhoudt, zijn momenteel 11.464 meldingen binnengekomen van in totaal 75.286 bijwerkingen na inenting met AstraZenica. Daarvan worden er 99 als ernstig geclassificeerd, dat wil zeggen resulterend in ziekenhuisopname, levensbedreigende symptomen, blijvende invaliditeit of overlijden. Bijna honderd mensen! Dit betreft bovendien uitsluitend personen jonger dan 70 jaar die zelden zwaar ziek worden van corona. Het hoogste aantal bijwerkingen is zelfs geconstateerd bij twintigers. Dat kan heel goed te maken hebben met de optimale ontwikkeling van de eigen natuurlijke afweer in die leeftijdsgroep. Pierre Capel, emeritus hoogleraar experimentele immunologie, legt in een videocolumn van 2 april j.l. met de veelzeggende titel ‘De olifant in de porseleinkast’ uit hoe de experimentele ‘vaccins’ het immuunsysteem kunnen overprikkelen en daardoor tot ernstige symptomen kunnen leiden op allerlei plekken in het lichaam, inclusief hartfalen, blindheid en miskramen. Je kind zal er maar tussen zitten……
Daarnaast is de risicoanalyse van Keulemans in de Volkskrant onjuist omdat de cijfers over sterfgevallen door corona en door ‘vaccinatie’ niet vergelijkbaar zijn. Overeenkomstig de richtlijnen van de WHO moet bij iedere dode met een positieve testuitslag covid-19 als doodsoorzaak worden opgegeven, ongeacht de aard en ernst van eventueel onderliggend lijden. Daardoor is het aantal mensen dat werkelijk aan de gevolgen van corona overlijdt zeker (veel) kleiner dan opgegeven. Aan de andere kant worden bijwerkingen maar voor een deel in verband gebracht met ‘coronavaccins’ en slechts voor een (klein) deel op vrijwillige basis gemeld bij Lareb. Daardoor wordt het aantal bijwerkingen sterk onderschat. Het leggen van een verband tussen ‘vaccinatie’ en symptomen wordt bovendien steeds lastiger naarmate de inenting langer geleden is. Hoogstwaarschijnlijk zal een groot aantal gevallen van trombose een week of langer na vaccinatie niet met AstraZenica in verband worden gebracht en dus mogelijkerwijs ten onrechte niet als ‘bijwerking’ zijn gemeld. In mijn eigen omgeving heb ik meegemaakt dat een kerngezonde man tien dagen na ‘vaccinatie’ aan een bloedstolsel overleed zonder dat dit in verband werd gebracht met het vaccin, hoewel een causale relatie voor de hand ligt.
Op grond van deze overwegingen acht ik het aannemelijk dat de kans op sterfte of ernstig letsel aan het AstraZenica vaccin voor mensen onder 40 jaar in werkelijkheid aanmerkelijk groter is dan de kans op overlijden of ernstige symptomen vanwege een corona infectie. Tel uit je winst. We hebben het hier over AstraZenica omdat de bijwerkingen van dit ‘vaccin’ nu in de publiciteit zijn. Van het Pfizer ‘vaccin’ worden wat minder bijwerkingen gemeld, maar ook die zijn aanzienlijk, inclusief sterfgevallen.
Daarmee kom ik op de hamvragen van dit betoog. Waarom worden gezonde jonge mensen met een goed werkende natuurlijke afweer überhaupt gevaccineerd tegen een ziekte die bij hen zelden ernstige gevolgen heeft? Waarom stellen wij hen bloot aan experimentele, voorwaardelijk goedgekeurde vaccins waarvan de effecten op langere termijn onbekend zijn? Waarom laten we hen het risico lopen op ernstige en minder ernstige, maar onaangename bijwerkingen, terwijl ze het vaccin voor hun gezondheid niet nodig hebben? Waarom wordt niet volstaan met een beperkte vaccinatie van alleen de risicogroepen: ouderen boven de 70 jaar en jongeren met een verhoogd risicoprofiel? Net als bij de griepprik gebruikelijk is. Het doel van vaccinatie is immers, net als bij de griepprik, beveiliging van risicogroepen en (daardoor) het voorkomen van overbelasting van de gezondheidszorg, met name de Intensive Care.
Als man uit een ‘risicogroep’, 72 jaar oud, voel ik me genoodzaakt om deze vragen hardop te stellen en te beantwoorden. Mij lijkt vaccinatie van jonge, gezonde mensen onnodig, dom, onverantwoord, schadelijk voor hun gezondheid en bovendien verspilling van geld, grondstoffen en energie. Ik ben niet de enige die er zo over denkt. Ik wijs bijvoorbeeld naar het mooie artikel van immunoloog Carla Peeters in HP/De Tijd van 7 januari j.l., getiteld: ’Het coronavaccin is niet zonder risico’.
Ik heb mijn vragen ook voorgelegd aan Tony Mudde, wetenschapsredacteur van de Volkskrant. Hij vond het goede vragen die nader onderzoek verdienden en een artikel waard waren. Ik heb hem er na een maand nog een keer aan herinnerd. Er is echter nooit iets met deze vragen gebeurd; niet verwonderlijk gezien de schaamteloze propaganda voor vaccineren in die krant. Ik vrees dat het antwoord gezocht moet worden in het duister achter de coulissen van het absurde toneelstuk dat coronacrisis genoemd wordt.
Mijn raad voordat je je laat vaccineren: Oriënteer jezelf grondig over voor- en nadelen, nut en noodzaak; ga bij jezelf te rade of het echt goed voelt en laat je door niets of niemand onder druk zetten.
Coronacolumns 